Goud voor de Sovjet-Unie op het WK waterpolo in het Columbiaanse Cali. De Russen wonnen in de eindronde met 5-4 van Hongarije en met 8-3 van Cuba en speelden 5-5 gelijk tegen Italië. Zilver voor Hongarije en brons voor Italië.
De gouden Russen: Alexei Barkalov, Alexander Dreval, Alexander Dolgushin, Sergei Gorshov, Alexander Kabanov, Anatoli Klebanov, Nicolai Melnikov, Alexander Rodionov, Vitali Romanchuk, Vitali Rozkov en Alexander Zakharov.
Italië, winnaar van de bronzen medaille.
De ploeg: Franco Russo, Marcello Del Duca, Roldano Simeoni, Silvio Baracchini, Roberto Castagnola, Luigi Castagnola, Gianni de Magistris, Alessandro Ghibellini, Sante Marsili, Enzo D'Angelo, Mario Scotti Galletta en Alberto Alberani.
Opmerkelijk in de voorronde: de wedstrijd West-Duitsland – Joegoslavië werd met 5-0 forfaitcijfers bestraft, toen bleek dat één van de Joegoslaven zich gedrogeerd had.
Eindronde
Sovjet-Unie – Italië: 5-5
Hongarije – Cuba: 6-4
Italië – Cuba: 4-4
Sovjet-Unie – Hongarije: 5-4
Sovjet-Unie – Cuba : 8-3
Hongarije – Italië : 7-5
De Russsiche winnaars van het Europese goud: Alexei Barkalov, Alexander Draval, Alexander Dolgushin, Sergei Gorshov, Alexander Kabanov, Anatoli Klebanov, Nicolai Melnikov, Alexander Rodionov, Vitali Romanchuk, Vitali Rozkov en Alexander Zakharov.
Op de zevende editie van de Pan Amerikaanse Spelen in Mexico City werd het goud gewonnen door gastland Mexico, voor de Verenigde Staten en Cuba.
Oorspronkelijk was het Chileense Santiago voor deze zevende editie aangewezen, financiële problemen en politieke strubbelingen noodzaakten de organisatoren echter om daarvan af te zien. Vervolgens kreeg het Braziliaanse Sao Paulo de organisatie in handen. Maar ook hier financiële perikelen en bovendien teisterde een meningitis epidemie het land. Dus werd Mexico City de derde in rij. De Mexicanen brachten het er ondanks de korte voorbereidingsperiode schitterend vanaf, wonnen de Cup en als dank werd Mario Vázquez Raña (1932-) tot nieuwe voorzitter van het PASO gekozen.Door al die perikelen waren slechts vijf landen komen opdagen die elk een keer tegen mekaar speelden. Mexico won het goud dank zij de 6-3 overwinning tegen de Verenigde Staten, het 5-5 gelijkspel tegen Canada en de 11-3 en 7-5 winst tegen respektievelijk Puerto Rico en Cuba.
In Algiers won Italië goud op de Spelen van de Middelandse Zee, zilver voor Joegoslavië en brons voor Spanje.
In het Zweedse Jönköping haalden de junioren uit de Sovjet Unie de titel, voor Spanje en Hongarije.
Partizan Belgrado, winnaar van de Europabeker voor landskampioenen.
De winnaars: Milos Markovic, Djordje Pericisc, Mirko Sandic, , Dusan Antunovic, Sinisa Belamaric, Uros Marovic, Sofijanic, Pedrag Manojlovic, Ratko Rudic, Stamenic en Pedrag Vranjes.
De Joegoslaven eindigden voor OSC Boedapest, Dinamo Boekarest en De Robben uit Hilversum en veroverden die Beker voor landskampioenen in 1964, 1965, 1967, 1971, 1975, 1976 en 2011.
Voor het eerst werd ook de Europa Cup voor bekerwinnaars betwist en die trofee ging naar het Hongaarse Ferencvarosi TC Budapest, dat in de finale de betere was van het Nederlandse Zian Den Haag.
In de eerste editie van de LEN Super Cup in Lubljana won Madlost Zagreb de finale met 11-10 van Partizan Belgrado.
Derde opeenvolgende Belgische titel voor Scaldis Zwemclub Antwerpen.
De Belgische nationale ploeg anno 1975
In Bulgarije een eerste titel voor Lokomotiv Sofia
In Oost-Duitsland verlengde BSG Turbine Gaswerke Berlin zijn titel van het jaar voordien.
SG Dynamo Magdeburg hernieuwde zijn bekerzege van het jaar voordien.
In Denemarken een elfde titel voor GSF Hermes København.
In Duitsland haalde SC Rote Erde Hamm zijn elfde titel en het won ook de beker voor de tweede keer op rij.
Achtendertig keer kampioen, die stunt lukte Helsingfors Simsällskap in Finland.
Negende Franse titel voor Cercle des Nageurs de Marseille.
De kampioenen: Serge Viaud, Alex Jany, Armand Mikaelian, Michel Idoux, Luc Morel, Michel Amardeilh, Michel Bretones, Jacques Schwartz, Gerard Mari, Rene Bretones, Pierre Audon, Herbert Pancrazi en Michel Galendo.
Het onklopbare Ethnikos Piraeus haalde zijn 24ste Griekse titel.
De kampioenen: Dimitris Konstas, Sotiris Stathakis, Dimitris Kougevetopoulos, Koulis Iosifidis, Vasilis Petrakis, Yiannis Thymaras, Sotiris Tzafolias, Marcelo Sitarenios, Helias Letsios, Nasos Kondos, Michalis Panda's, Yiannis Garyfallos, Yiannis Karologos, Michalis Armenakis en Thomas Karalogos.
Zesde kampioenstitel voor London Polytechnic Water Polo Club.
In het ASA Club Senior Championship won Leamington SC de enige titel uit zijn geschiedenis.
De legendarische coach Peter Rusoran (1940-2012) leidde Vasas Budapest naar zijn vierde titel, de vorige dateerde van 22 jaar voordien.
Tamás Faragó (1952-) van de landskampioen potte 44 treffers en dat leverde hem de trofee van topschutter op.
De kampioenen: Bányai Miklós, Bobory György, Budavári Imre, Csapó Gábor, Darida János, Dávid Imre, Faragó Tamás, Gajdossy Zoltán, Görgényi István, Horváth Péter, Kenéz György, Kijátz Valér, Ölveczky Péter en Tory György,
De Hongaarse beker ging voor de zeventiende keer naar Újpesti Torna Egylet, in deze competitie won het twee puntjes meer dan Vasas SC Budapest.
Tweede opeenvolgende bekerwinst voor Half Moon SWC in Ierland.
Het Italiaanse kroontje ging voor de vijfde keer naar Canottieri Napoli. De winnaars werden voor een massa supporters gehuldigd in het voetbalstadion van Napels nadat ze in een competitie met twaalf ploegen negentien van de tweeëntwintig wedstrijden hadden gewonnen en drie keer gelijkspeelden wat een doelsaldo van 148-82 opleverde.
De kampioenen: Maurizio de Gennaro, Marco Pirone, Giovanni D’Urso, Guido Criscuolo, Mario Scotti Galletta, Fritz Dennerlein, Elio Betti, Enzo d’Angelo, Silvano Forte, Gualtiero Parisio, Paolo en Massimo de Crescenzo en Renato Notarangelo.
Geen bekercompetitie dat jaar.
Partizan Beograd bleef de successen opstapelen, het won zijn tiende Joegoslavische titel en derde nationale beker.
Zesde nationale titel en negende beker voor Kauno „Raudonasis spalis“.
Elfde titel in Malta voor Sliema ASC.
In Nederland werd het kampioenschap voor de negende keer door HZC De Robben Hilversum gewonnen.
In Oostenrijk schreven zestien ploegen in voor het kampioenschap, ATSE Graz ging voor de derde keer op rij met het kroontje lopen.
Achtste kroontje voor GKS Arkonia Szczecin in Polen.
Zesde Roemeense titel voor Echipa Rapid Bucuresti.
In de Schotse bekerfinale was Renfrew dit keer de beter van Portobello, het won met 6-5.
CSKA Moskou haalde zijn tiende landstitel in de Sovjet Unie.
Club Natacion Barcelona opnieuw kampioen in Spanje, de achtenenveertigste keer al.
De kampioenen: coach Tedesch, Carmona, Ventura, Castillo, Jané, Esteller, Ventura, Fité, Morillo, Rubio, Ventosa en Sole.
Dertiende zomertitel voor ŠKP Košice in Tsjecho-Slowakije.
Het was twaalf jaar stil rond SC Horgen, maar nu behaalden ze toch hun twaalfde Zwitserse titel.
In Brazilië een achttiende landstitel voor Fluminense uit Rio de Janeiro.
Zestiende Canadese titel voor Montreal Swimming Club.
Derde landstitel voor Concord Aquatics in de Verenigde Staten.
Een eerste en enige voor de vrouwen van North Miami Beach.
Derde opeenvolgende NCAA titel voor het Amerikaanse University of California Berkeley. De finale tegen UC Irvine werd met 9-8 gewonnen.
De kampioenen: Walter Bricker, Jeff Roy, John Pettibon, Jon Svendsen, Peter Asch, Jim Purcell, Peter Schnugg, Carlos Steffens, Steve Heaston, Tom Belfanti, Pete Cutino Sr., Dave Post, Joe Bogen en Mike Loughlin.
Natal won de Zuid Afrikaanse Curriecup.
De winnaars: S. Johnston, C. Woodcock, B. Collopy, G. Fritsch, T. Strydom, D. White, J. Smith, D. La Marque, G. Levene, K. McCormack, L. Rowley, D. Dowell en N. Lamprecht.
Givat-Haim werd in Israël opnieuw kampioen. Tussen 1966 en 1991 won de ploeg twinitg nationale titels en achttien bekerfinales, waarmee ze de succesrijkste ploeg uit Israël is.
Het kampioenen: Eitan Dreifuss, Eyal Eisner, Uzi Less, Piterberg, Yoel Samuel, Amram, Dubi Krol, Avraham Koreen, Benny Lang, Gershon Shefa, coach/speller Micha Kanitz en manager Miki Hadar.
In Turkije een dertiende titel voor Galatasaray WP.
H2Opolo.be