Chronologische geschiedenis van het waterpolo

1900

Het reglement werd nog maar eens aangepast en bestond uit drieëntwintig paragrafen met een aantal subparagrafen, met onder meer lengte van het veld tussen 48 en 30 meter, breedte niet meer dan 30 meter en diepte minstens 90 centimeter. De wedstrijd duurde twee keer zeven minuten, met drie minuten rust. Na een doelpunt, werd de tijdspanne tot het herstarten van het spel, om te discussiëren of bij fouls, niet meer als speeltijd beschouwd. Er werden elf gewone fouten vastgelegd met het invoeren van de vrijwillige fout, wat een gewone maar volgens de scheidsrechter opzettelijke fout was. De speler werd uitgesloten tot er een nieuw doelpunt viel. Binnen de vier yards zone leidde een vrijwillige fout automatisch tot uitsluiting van de speler, de tegenpartij kreeg bovendien een vrijworp vanaf de vier yards lijn. Voor gewone fouten werd een vrijworp toegekend op de plaats waar ze gemaakt werd. Uit een vrijworp kon niet gescoord worden. Tijdens een fout moesten de spelers op hun plaats blijven liggen. Elke speler binnen de vier yards zone mocht een penalty stoppen. De keeper moest binnen de vier yards zone van zijn eigen doel blijven en mocht de bal voorbij de middenlijn gooien.

Europa

Duitsland

Een prachtige ets uit 1900 van een waterpolowedstrijd in het zwembad van Berlijn.

Frankrijk

In Frankrijk werd het tweede nationaal kampioenschap betwist, Pupilles Neptune de Lille ging voor de tweede keer met de titel lopen.

Groot-Brittannië

Leicester SC won zijn enig ASA Club Senior Championship.

Brighton Swimming Club Champions won voor de vierde keer het Sussex Senior Water Polo Champ.

Spanning troef in de klassieker Cambridge-Oxford: 3-2.

 

Noblesse oblige, de winnaars uit Cambridge in maatpak op de foto:  Ferrar, Hentinck, Girm, Dixon, Thornton, Mathews, Basle, Powell en Cow.

De verliezers uit Oxford: Hill, Nicolls, Deam, Dowens, Wallace, Turnbull en Lloyd.

Een schitterende ets die op 13 oktober verscheen in 'The Sphere' van de dameswedstrijd tussen Jersey en Swansea in de Westminster Baths van Great Smith Street, London. Ze werd met de hand ingekleurd en was het allereerste bewijs van dameswaterpolo.

Ook de 'Ladies nights' bleven ontzettend populair, deze in het geïllustreerde weekblad The Graphic gepubliceerde ets van een wedstrijd in de Londense Bath Club is er het levend bewijs van.

Het team van London Polytechnic Water Polo Club, winnaar van het kampioenschap van Londen.

Deze mooie prentkaart toont meisjes die met een bal in zee spelen, een klein bewijs dat het vrouwenpolo stilaan vorm kreeg.

Ierland

De ploeg van Dublin Swimming Club, in 1900 winnaar van de Leinster Cup, het officiële kampioenschap van Schotland en Ierland.

De Ierse nationale ploeg, die wedstrijden speelde tegen Schotland, Engeland en Wales.

Italië

In Italië werd het spel door de Britse speler Sanders geïntroduceerd, maar deels ook door Leone Steens, die een wedstrijd van Brussels SC had gezien. In het Diana Bath van Milaan werd een partij georganiseerd, onder de noemer 'Il Water-Polo alla 'Nettuno'. Twee artikels gepubliceerd in Nuova Fanfulla en La Capitale hadden het over een waterpolowedstrijd die op 22 en 23 augustus 1900 gespeeld werd in een meer binnen de tuinen van Villa Borghese in Rome en die georganiseerd werd door Rari Nantes Roma. De secretaris van die club Enrico Gualdi, rapporteerde dit aan de Federale Organisatie en op 20 november 1900 besloot men om het jaar nadien een eerste Italiaanse competitie te organiseren. Rari Nantes uit Rome won die eerste editie in september 1901. Maar er werden geen kampioenschappen meer genoteerd tot 1912. Genua, Camogli, Napoli, Firenze (later Florentia) en Roma waren de eerste teams samen met Rari Nantes. 

Nederland

Het allereerste kampioenschap in Nederland werd door Haagse VGB gewonnen, overigens de enige titel uit de geschiedenis van de club.

Oostenrijk

De Oostenrijkse titel veranderde van eigenaar, WAC Wiener Athletiksport Club ging met de trofee aan de haal.

Wales

Amerika

Verenigde Staten

In de Verenigde Staten domineerde de Knickerbocker Athletic Club het waterpologebeuren. Tijdens de 'Sportmen's Show' van 4 maart klopten ze de rivalen van de New York Athletic Club met droge 5-0, waarmee ze zich voor de derde opeenvolgende keer tot Amerikaans kampioen kroonden. De eerste twee doelpunten werden zelfs binnen de eerste 90 seconden gescoord.
Een stukje uit het verslag van de New York Times:

"Het sensationele werk kwam van Handley, die op de ruggen van Reeder en Van Cleaf klom en van daaruit naar de goal dook. Op die manier scoorde hij het eerste en het derde doelpunt."

Meteen de eerste beschrijving van de fameuze 'Flying Salmon', George Van Cleaf (1880-1905) nam de drie andere doelpunten voor zijn rekening.

Eén weekje later ontmoetten de beide opponenten elkaar opnieuw, dit keer voor het 'Metropolitan Championship'. De Knickerbockers haalden het dit keer met 5-1 en weer toonde Louis de Breda Handley (1874-1956) zijn fameuze zalmsprong. De reporter van de New York Times noteerde:

"Bij een 1-1 score bracht Handley een truck die de toeschouwers naar een hoogtepunt van enthousiasme opjoeg. Kort bij de goal van de tegenstander, klom hij op de rug van Van Cleaf, zijn rechter voorspeler, en sprong hij daarna naar de goal van New York, waarbij hij scoorde op het ogenblik dat hij het water raakte. De spelfase kreeg een krachtig applaus en kantelde de weegschaal in het voordeel van de Knickerbockers. De partij werd bijgewoond door een van de grootste toeschouwersaantallen ooit."

Diezelfde dag kroonde de University of Columbia zich tot Amerikaans Universitair kampioen, dank zij een 1-0 zege over Pennsylvania. De dag voordien was de eerste partij op 0-0 geëindigd, zodat men een replay moest spelen.

Louis de Breda Handley (1874-1956) was niet alleen een uitstekende waterpolospeler, hij schreef er ook boeken over. Dit is een actiefoto uit zijn legendarisch boek 'Water Polo', uitgegeven door Spalding's Athletic Library.

Afrika

Zuid-Afrika

In januari 1900 werd door South African Amateur Swimming Union de Currie Cup in het leven geroepen die telkens de Zuid Afrikaanse kampioen zou aanduiden. Deze eerste editie in het Claremont bad in de buurt van Kaapstad werd door de Western Province Swimming Union gewonnen, dat in de finale Suburban Club versloeg.

  

De trofee werd geschonken door de Union Castle shipping line, die eigendom was van de Britse reder Sir Donald Currie (1825-1909).