Chronologische geschiedenis van het waterpolo

De winnaars: Simon Orlik, Alfred Orlik, Carl Ruberl, Richard Kenedi, Max Neuhut, Otto Wahle en Hans Hetsey.

“VOORBEREIDING

Niet meer dan vijf minuten in de stoomruimte of enkele gymnastiekoefeningen om het bloed op te warmen, daarna een snelle reeks van honderd oefeningen. Eens dit gedaan rusten tot de adem teruggevonden wordt. Vervolgens de bal nemen en hem naar vaste punten in het zwembad werpen, om de precisie van de worpen te verzekeren en er telkens achteraan sprinten. Daarna aan de kant van het bad gaan liggen en de bal zo’n tien tot twaalf voet verder plaatsen en hem trachten af te schermen met een hand nadat je je van de kant afzette. Dit zo’n zesmaal per dag doen garandeert je preciese passing en vangen en voorkomt onhandigheid.

Een andere uitstekende oefening is de bal zo’n vijftien tot twintig voet (4,5 tot 6 meter) van je af te plaatsen en er daarna onder water naartoe te zwemmen. Tracht hem te pakken zonder boven water te komen. Dit heeft een dubbel doel: gewoon worden aan onderwaterwerk en u gewoon maken naar het zoeken van de bal terwijl je onderworpen bent aan een worsteling.

Werken in de turnzaal is niet aan te raden, behalve als je fysieke conditie zo slecht is dat je ze moet opbouwen, en zelfs dan moet de lichtste vorm genomen worden. Hierdoor worden de spieren immers te hard, een zwemmer moet zachte, soepele spieren hebben.

Ademhalingsoefeningen zijn sterk aan te raden; er is niets beter voor de ademhaling. Een goed systeem is dit te doen terwijl je in open lucht wandelt. Door gedurende zes stappen in te ademen en daarna gedurende zes stappen uit te ademen, worden de longen op de juiste manier geoefend. Bij koud weer adem je door de neus.”

HOE EEN NIEUWE SPELER ONTWIKKELEN?

Het waterpolospel is zo veeleisend dat zelfs de beste speler het dikwijls met bange voorgevoelens aanpakt. Een nieuwe speler moet nooit aan het spel trachten deel te nemen voordat hij de beginselen ervan grondig beheerst. Iemand die aan de slag gaat tegen een ervaren tackler, onwetend over de bedoeling om zichzelf te beschermen, krijgt zulk een ernstige afstraffing die hem een totaal onjuist idee geeft over het spel.

Als de kandidaat de hierboven gegeven suggesties volgt, zal hij fysiek in staat zijn de afstraffing te doorstaan, maar er is meer nodig; hij zou in staat moeten zijn voor zichzelf te zorgen. Om hem dit aan te leren moet hij apart genomen worden om hem de verschillende tackles en uitbraken te tonen.

Dit wordt best op vaste grond gedaan, in het water zou de man aan onderduiken kunnen denken en zijn geest zal nooit in de ontvangende stemming zijn. Het is eveneens essentieel hem een worstelgreep aan te leren alvorens met iets anders verder te gaan.

Eens een speler deze bewegingen aanleerde, mag hij met een ervaren speler in het water geplaatst wordt en moet men hem toestaan op deze laatste te oefenen. Die moet hem toelaten om wurggrepen te doen zonder tegenstand in het begin, maar gradueel de weerstand te vergroten tot hij een expert wordt. Indien er niemand is om te coachen en geen goede spelers om te oefenen, moeten de nieuwe spelers met elkaar oefenen.

Waterpologrepen zijn voor een groot deel een kwestie van individualiteit, elke man bouwt een eigen set op, maar één tackle en één demarrage zal als fundering dienen van alle.

Om de tackle te leren geef je je medespeler de bal en laat je hem naar je toe komen. Wanneer hij op enkele voet afstand is, doe je een goede harde beenslag, hef je jezelf zo hoog als mogelijk uit het water, gooi je je arm rond zijn nek en trek je zijn hoofd neerwaarts tot het hard tegen je borst geklemd is en wikkel je je benen rond zijn lichaam. Dan heb je hem in je macht en kan je de bal van hem trachten af te nemen. Deze tackle moet zowel door voor- als achterspelers aangeleerd worden, ze hebben het allen nodig.

De beste uitbraak is de volgende: we veronderstellen dat je de bal in je rechterhand hebt. Bij het benaderen van je tegenstrever gooi je je linkerschouder voorwaarts, waarbij je een driekwart zicht presenteert. Om jou effectief te tackelen moet hij zijn rechterarm gebruiken gezien je in jouw positie gemakkelijk een linkshandige kan afweren. Zo vlug zijn rechterarm omhoog gaat, plaats je je linkerhand regelrecht onder zijn oksel en laat je je al draaiend zinken, met je gezicht naar hem toe, als je onder hem door komt en zo vlug je op je rug bent, trek je zijn lichaam over je heen. Plant dan je beide voeten op hem en duw hem weg. Als je hierin slaagt, zal je je in de meeste gevallen tussen de verdediger en zijn goal bevinden, al wat je nu nog moet doen is de kant aanraken met de bal om te scoren.

De benen gebruiken bij ieder mogelijke kans moet het principe zijn van iedere speler. Eens een tegenstrever in een goede beenklem gehouden wordt is hij hulpeloos. Incidenteel stopt de slimme speler met worstelen als hij herkent dat hij gevangen zit zonder mogelijkheid tot bevrijding. Het is eveneens een uitstekende regel om het onnodige tackelen te vermijden.

Passeren en vangen zijn belangrijke factoren en moeten constant geoefend worden. Bij het passeren is het goed om in het achterhoofd te houden dat het de bedoeling is om de bal veilig aan een ploegmaat te geven. Passeer hoog en zorgvuldig, een lage worp kan onderschept worden en een harde verknoeid. Vooral in beperkte ruimtes is hoog passeren essentieel.

De tegenstrever dekken als de tegenpartij de bal heeft en ervan weg geraken wanneer de eigen ploeg in balbezit is, zou de religie van iedere speler moeten zijn. In verdediging blijf je steeds achter hem, waarbij je hem kan bekijken en tackle hem juist op tijd als de bal naar hem wordt gespeeld.

Veel nieuwe spelers denken dat ze intuitief kunnen scoren, maar dat is niet zo. De verschillende manieren moeten aangeleerd worden. Tijdens het spel doet men enkel datgene dat men aangeleerd heeft, gezien er tijdens de opwinding van een harde wedstrijd weinig tijd of mogelijkheid tot nadenken bestaat en het zijn die dingen die iemand bijblijven en die moeten worden ingeramd door middel van herhaling. Om het scoren gewoon te worden plaats je je op drie of vier yards (27 tot 36 meter) van de goal en laat je je zinken, of laat je iemand anders je onder duwen, en tracht je boven te komen en de boord te slaan met gesloten ogen, je zal vlug ondervinden welk verschil het oefenen maakt. Je moet ook leren hoe te springen door iemand water te laten spatten tussen jou en de goal en te scoren door je vrije hand op zijn schouder te plaatsen en jezelf over hem te liften.

ENKELE PUNTEN

Bij het binnenkomen van het zwembad moet iedere speler zijn individualiteit vergeten en zich passief overgeven aan de bevelen van de kapitein. Om te slagen mag er maar één hoofd van het team zijn, en een bevel moet zonder twijfel en zonder vragen worden uitgevoerd; juist of verkeerd, de beste resultaten worden bekomen door blinde gehoorzaamheid. De man die de bevelen geeft ziet dikwijls openingen die iemand anders niet ziet.

Laat geen persoonlijke verschillen je spel beïnvloeden, speel om te winnen, niet om een oude rekening te vereffenen. Het zijn de gemaakte doelpunten en niet de ongeschikt gemaakte mannen die de overwinning opleveren, en de overwinning is wat iedere speler moet zoeken. Maar als je vastgespijkerd zit binnen een makkelijk bereik van een doelpunt, vecht dan zolang als er levenslucht in je zit. Geef er niet om hoe hulpeloos deze taak schijnt te zijn, een ploegmaat kan immers op ieder moment opduiken om je te helpen en dan kan je scoren.

De voorspeler zou bij voorkeur altijd de bal moeten spelen i.p.v. de man en zich zoveel mogelijk vrijspelen. En boven alles: speel snel en hard."

William B. Curtis (1837-1900) schreef in de New York Times een verslag over enkele waterpolowedstrijden.

In 1868 stichtte Curtis de New York Athletic Club, waarvan hij in 1880 en 1881 ook de voorzitter was. Curtis was ook een uitstekende atleet, zo won hij in 1876, 1878 en 1880 het nationaal kampioenschap hamerslingeren en dat laatste jaar voegde hij daar de titel met het 56 pond gewicht aan toe. Hij stierf op 63-jarige leeftijd tijdens de beklimming van de Mount Washington.

WATERPOLO

Knickerbocker - Boston: 8-0.

Op 12 februari ontmoetten de Knickerbocker Athletic Club en de Boston Athletic Association elkaar in het bad van de Knickerbocker Athletic Club, op de hoek van Madison Avenue en Forty-fifth street in New York. De wedstrijd was een onderdeel van een all-round competitie tussen de twee clubs, en de thuisploeg, die meer individuele snelheid, vaardigheid en ploegspel vertoonde, won met gemak, de bezoekers konden niet een keer scoren.

De ploegen:

Boston: Burrns, Sherrer, Blake, Kuntz, Williams en Le Moyne

Knickerbocker: Schaefern Wotherspoon, Van Cleaf, Reeder, Reuss en King.

Knickerbocker - Pennsylvania: 3-0.

Het team van de Knickerbocker Athletic Club reisde op 19 februari naar Philadelphia en ontmoette er de University of Pennsylvania in een wedstrijd in Houston Hall, het clubhuis van de universiteit. Dr. Paul Neumann, de amateur-kampioen zwemmen, was aanvoerder van het team van de universiteit, maar zijn collega's konden hem niet in snelheid of vaardigheid evenaren en de bezoekers wonnen gemakkelijk. Reeder scoorde een doelpunt en Van Cleaf twee.

De ploegen:

University of Pa.: Palmer, Stevenson, Neumann, Gartrell, Corbin en Schaeffer

Knickerbocker: Schaefer, Reeder, Reuss, Wotherspoon, King en Van Cleaf.

San Remo - Atalanta: 2-1

De teams van de Atalanta Boat Club en de San Remo Water Polo Club speelden op 4 maart een wedstrijd in het Fifth Avenue zwembad van New York. San Remo winnen van de fel bevochten wedstrijd. De doelpunten werden gescoord door Luders, Steen en Handley.

De ploegen:

San Remo: Wenck, Luders, Steen, Arnold en Butts.

Atalanta: Handley, Wishart, Loog, Tooney en Bardis

Knickerbocker - Pennsylvania: 6-0

Knickerbocker Athletic Club en de University of Pennsylvania speelden op 5 maart hun terugwedstrijd in het Knickerbocker Athletic Club-house, op de hoek van Madison en Forty-fifth street in New York City. Het bad was honderd voet lang. De bezoekers werden duidelijk overklast. Dr Neumann, kapitein van de Pennsylvania team, was de enige die weerwerk kon bieden aan de winnaars. Het spel werd ontsierd door wat ruw werk en een ongepaste ruzie. Reeder en King maakten een doelpunt, Van Cleaf vier.

De ploegen:

Pennsylvania: Geiger, Stephenson, Neumann, E.C. Schaeffer, Palmer en Gratrell

Knickerbocker A.C.: Reuss, Reeder, Van Cleaf, Wotherspoon, King en Fred Schaefer.

Atalanta - San Remo: 3-0

In de Fifth Avenue Swimming School van New York City speelden Atalanta Boat Club en San Remo Water Polo Club op 5 maart een wedstrijd, die Atalanta makkelijk won.

Een prachtige affiche voor de aankondiging van 'The Barnum & Bailey greatest show on earth. The great Coney Island water carnival'. Het wereldberoemde circus gaf in de zee ter hoogte van Coney Island, New York een fantastische show met alle mogelijke watersporten, waaronder ook water polo maar zoals midden links te zien is met een rugbybal..