H2Opolo.beChronologische geschiedenis van het waterpolo
1969
Europabeker
Partizan Belgrado verlengde zijn titel in de Europa Cup voor landskampioenen. In eigen bad versloeg de Joegoslaven Dynamo Moskou met 7-3 en net als het jaar voordien speelden ze 4-4 gelijk op verplaatsing. Op rang drie Dynamo Magdeburg.
De winnaars: Ozren Bonacic, Zdravko Hebel, Hvuda, Jeger, Jonke, Miroslav Poljak, Pozojevic, Vinko Racic, Zlatko Simenc, Karlo Stipanic, Suotic, Ivo Trumbic en Marjan Zuzej.
Europa
België
In de Belgische competitie nam CN Bruxelles de touwtjes terug in handen en kroonde het zich voor de vijfentwintigste keer tot kampioen. Het zou echter ook hun laatste wapenfeit zijn.
Denemarken
OSLF Odense haalde zijn derde Deense titel.
DDR
SC Dynamo Berlin hernieuwde zijn Oost-Duitse titel van twee jaar voordien.
Zoals de twee jaren voordien geen bekercompetitie in de DDR.
Duitsland
In Duitsland was SC Rote Erde Hamm voor de achtste keer aan het feest.
Finland
In Finland haalde Helsingin Uimarit het voor de tweeëntwintigste maar meteen ook laatste keer.
Frankrijk
Cercle des Nageurs de Marseille vierde zijn vijfde opeenvolgende titel in Frankrijk.
De kampioenen: Albert Vahouni, Bretones, Henri Vidil, Victor Debard, Andre Raffly, Jean Yves Moine, Jean Luc Vanacker, Jean Pierre Moine, Pierre Audon, Rene Bretones, Jacques Delambre, Luc Morel, Jean Pierre Matteoni, Victor Nataf en Alain Flouret.
De Parijse uitgeverij Amphora publiceerde in 1969 het boek Water-polo: Technique, Jeu, Entraînement, geschreven door de Hongaar Deszso Lemhenyi (1917-2003) en de Fransman Jacques Meslier (1928-), twee topspelers die later ook coach werden. Het bestond uit drie hoofdstukken, een eerste gewijd aan de fundamentele voorbereidingsprincipes van een speler, een tweede aan het aanleren en de initiatie van het spel en het derde aan de technische en tactische training van de ploeg.
Dezso Lemhényi (1917-2003) veroverde in 1948 zilver met de Hongaarse waterpoloploeg op de Spelen van Londen en vier jaar later in Helsinki zelfs goud. In Londen was hij 30 jaar oud, door de tweede Wereldoorlog zat er geen eerdere selectie in. Hij speelde zes wedstrijden en scoorde in totaal drie treffers. In Helsinki nette hij vijf doelpunten tegen Mexico in de met 13-5 gewonnen partij. Zijn clubcarrière begon bij Budapesti Sportegyesület, maar in 1943 transfereerde hij naar Újpesti Tornaegylet, dat in 1952 tot Budapesti Dózsa werd omgedoopt. Lemhényi had de nationale ploeg in handen van 1953 tot 1954 en van 1958 tot 1960 als opvolger van Béla Rajki (1909-2000). In 1954 en 1958 leidde hij dat zevental naar de Europese titel en in 1960 naar de bronzen medaille op de Spelen van Rome. Daarna trok hij met zijn vrouw Olga Tass (1929-2003), die als turnster tijdens de Olympiades van 1948, 1952 en 1956 een gouden, drie zilveren en twee bronzen plakken won, als trainer naar Frankrijk en in 1970 werden beiden als trainer in Canada aangeworven.
Jacques Meslier (1928-) werd door de Franse coach voor de Spelen van 1960 in Rome geselecteerd, waar de Fransen na het 10-4 verlies tegen de Amerikanen meteen naar huis mochten. Hij speelde voor Racing Club de France Paris en was er later actief als coach.
Griekenland
Voorzitter C. Aslanidis van de Griekse sportbond besliste dat er twee Griekse kampioenen zouden zijn, Olympiacos Water Polo Club Piraeus vierde daardoor een negende titel, de stadsgenoten van Ethnikos Piraeus (foto) hun negentiende.
De pioniers van het Griekse Varkiza Nautical Club, die tijdens hun eerste wedstrijd de buren van Vouliagmeni Nautical Club met 5-4 versloeg.
De ploeg: Stamatis Karatzas, Dimitrios Sabrounis, Andonis Zografos, Babis Papachristou, Lelakis, Stefanos Vafiadis, Polivios Afroudakis, Sotiris Chatzinikolakis, Takis Koufoyiannis, Thanos Melakopidis.
Polivios Afroudakis was de vader van de latere Griekse kampioenen Georgios, Zachos en Kristos. Georgios Afroudakis (1976-) werd zelfs vijfmaal geselecteerd voor de Griekse Olympische ploeg (1996, 2000, 2004, 2008 en 2012), Kristos (1984-) verdiende drie selecties (2004, 2008 en 2012).
Groot-Brittannië
London Polytechnic Water Polo Club veroverde zijn eerste titel in Groot Brittannië.
Zesde titel voor Polytechnic SC in het ASA Club Senior Championship
Hongarije
Een eerste Hongaarse titel voor Orvosegyetem Sport Club. Het zevental van de Semmelweis University won dertien wedstrijden en speelde vijf keer gelijk met een doelsaldo van 100-56.
Een negende zege in de bekerfinale voor Ferencváros Torna Club Budapest dat twee punten voorsprong had op Újpesti Torna Egylet.
De nationale ploeg van Italië, met Mario Majoni (1910-1985) en Guisepo D'Altrui (1934-) als coaches won de Trofeo Italia, die eigenaardig genoeg in Boedapest betwist werd.
Ierland
Drieëntwintigste beker voor Clonard Waterpolo Club in Ierland.
Italië
Pro Recco vierde zijn tiende titel in Italië. Op achttien wedstrijden tegen negen tegenstrevers werd slechts een puntje verloren met een doelsaldo van 134-34.
De kampioenen: Lavoratori, Ferro, Ghibellini, Zecchin, Norrish, Marchisio, Cevasco, Alberani en Pizzo.
Sportiva Nervi moest in Italië het onderspit delven: Barlocco, Barlocco, Gagliardi, Renato Gandolfi, Castagnola, Fanti, Spinola en Ferrando.
Joegoslavië
Mladost Zagreb vierde in Joegoslavië zijn derde landstitel.
Litouwen
Kauno „Raudonasis spalis“ verdedigde met succes de eerste titel van het jaar voordien en won voor de derde keer de nationale beker.
Malta
Achtste landstitel voor Neptunes Water Polo Club in Malta.
De winnaars: Stanley Ellul Mercer, Frederick Frendo Jones, Joe Chetcutti, Bertie Portelli, Paul Falzon, Angelo Debono, Joseph Wismayer, Freddie Cristi, Paul Cachia, Francis Gouder, Ian Camilleri en Wilfred Mano.
Nederland
De Nederlandse competitie werd voor de vierde gewonnen door HZC De Robben Hilversum.
De bekerfinale ging eveneens voor de vierde keer naar HZ Zian.
De vrouwen van HZC De Robben wonnen voor de drieëntwintigste keer het nationale kampioenschap.
Oostenrijk
Aan de heerschappij van Schwimm-Union Wien kwam maar geen einde, het won het Oostenrijks kampioenschap voor de tweeëntwintigste keer, ook de achttiende opeenvolgende titel.
De ploeg: Patuzzi, Stingel, Riedl, Kottas, Navratil, Bauer, Koszinowski, Kahr, Brunner en Wolfgang Leu.
Polen
Vierde opeenvolgende landstitel voor GKS Arkonia Szczecin.
Roemenië
Nu al dertien jaar achter elkaar vierde Dinamo Bucuresti de landstitel in Roemenië.
Schotland
De Schotse bekerfinale was een herhaling van die van het jaar voordien, het zevental van 1930 klopte Portobello dit keer met 8-3.
Sovjet Unie
In de Sovjet Unie was Dynamo Moskou voor de achtste keer aan het feest.
Spanje
Club Natacion Barcelona nog maar eens kampioen van Spanje, de zesenveertigste opeenvolgende keer.
De kampioenen: Jane, Llimos, Zubicoa, Olle, Mas, Sarosi, Borrell, Escartin, Bestit, Rubio, Codera en Casas.
Tsjecho-Slowakije
Zevende zomer- en derde wintertitel voor ŠKP Košice in Tsjecho-Slowakije.
Zwitserland
Geneve Natation kroonde zich voor de dertiende keer tot nationaal kampioen.
Amerika
Brazilië
Fluminense uit Rio de Janeiro won voor de veertiende keer het nationaal kampioenschap.
Ecuador
Club Deportivo Caupolican haalde de titel in Ecuador.
De kampioenen: Guillermo Grijalva, Carlos L. Ochoa, José Andrés Vasconcelos, Miss Ecuador 1969 Viena Roggiero Gosdenovich, Enrique Gómez, Gustavo Fridson, Radsum Avilés, Carlos Ronquillo, Manuel Izquierdo, Adián Rivadeneira, Marcos Rivadeneira en Ernesto Ronquillo.
Verenigde Staten
De Amerikaanse titel verhuisde opnieuw, De Anza Aquatic Foundation uit het Californische Cupertino haalde hem dit keer voor het eerst binnen.
Bij de vrouwen een vierde en meteen ook laatste Amerikaans kroontje voor Northern Virginia Aquatic Club.
Het meisjesteam van het Amerikaanse Asheville YMCA
In de Verenigde Staten werd het eerste officiële N.C.A.A. waterpolokampioenschap voor mannen gespeeld. Langzaam aan werden de reglementen aangepast naar de Europese en in 1976 tenslotte werden die door de Universiteiten volledig overgenomen. Zo was het aantal 'normale' fouten ongelimiteerd.
University of California Los Angeles (UCLA) Bruins winnaar van het eerste Amerikaanse NCAA kampioenschap.
De kampioenen: Pat Louglin, Jack Bariteau, Gregg Arth, Paul Becskehezy, Torrey Webb, Jim Ferguson, Steve Gentes, Doug Anderson, Carl Thomas, Andy Degeus, Jim Puffer, Bob Allison, Bob Ramsey, Doug Routh Bob Horn en Buzz Thayer.
Bij een 2-2 stand nette eerstejaarsstudent Scott Massey met een afstandsschot op drie seconden van het einde van het derde kwartje de treffer die tegenstrever Long Beach State Californië de das omdeed. UCLA won de finale van het eerste Amerikaans kampioenschap uiteindelijk met 5-2 dank zij doelpunten van Jim Ferguson (1949-) en Torrey Webb en kon een prachtige balans voorleggen van negentien gewonnen wedstrijden en geen enkele die verloren werd. Ferguson werd opgeroepen voor het Olympisch team dat in München brons won in 1972.
In 1969 verscheen het boek 'An historical study of water polo' van Mike Garibaldi (1946-) uitgegeven door de University of Utah. Garibaldi was een prima waterpolospeler en zwemmer. Aan de universiteit
van Utah kreeg hij als zwemmer het status van All-American en hij
introduceerde er het waterpolo. Hij kon zich kwalificeren voor de
Olympische Spelen van 1964 zowel in waterpolo als in zwemmen, maar mocht niet aan de Olympiade deelnemen omdat hij de post van coach had
aangenomen en daarom door de Amateur Athletic Unie als professional werd
bestempeld. Hij introduceerde in de Verenigde Staten de
waterpolocompetitie voor Masters en trad op als acteur en model. Zo
acteerde hij in The Pursuit of Happyness (2006) aan de zijde van Will Smith (1968-), in Rent (2005), Rat Race (2001) en Innerspace (1987) en was hij ook gastacteur in meerdere TV
series. Garibaldi was zowel zwem- als waterpolocoach aan de University of Utah, San Francisco State, University of San Francisco, Hartnell College in Salinas, Pierce College in Woodland Hills en Santa Monica College.
Nog in 1969 verscheen het boek 'Learning to play water polo' van Chuck Hines (1933-2015).
Chuck Hines genoot bij YMCA van een 40-jarige carrière. Hijzelf was drie keer All-American player toen hij bij Mineapolis YMCA speelde en won als coach met drie ploegen de nationale YMCA titel. Het boek is het verhaal van deze titels.
Azië
Turkije
De vijfde landstitel voor Istanbul YiK in de Turkse competitie.
Afrika
Tunesië
Avenir sportif de La Marsa won zijn vierde titel op rij. De competitie zou de jaren nadien stilliggen tot 1985.
Zuid Afrika
Vierentwintigste overwinning van het Transvaal Waterpolo Team in de Currie Cup.