H2Opolo.beChronologische geschiedenis waterpolo
1929
De International Water Polo Board (IWPB) werd gevormd met vertegenwoordigers van Groot-Brittannië en de FINA.
De organisatie schreef nieuwe reglementen uit die vanaf 1930 in
internationale wedstrijden zouden toegepast worden. Vanaf toen was de FINA ook de leidinggevende organisatie voor het waterpolo.
Europa
België
1929 was op gebied van waterpolo overigens een hoogtepunt voor de
Brussels SC. In de zes afdelingen van het Belgische kampioenschap veroverde Brussels SC dat jaar alle titels.
Bij Gentse ZV nam Fernand Duchene de teugels in handen en bleef er zo maar eventjes 56 jaar voorzitter van de club. Belgisch kampioen Brussels SC was echter ongenaakbaar en voor het eerst in de geschiedenis won de club de titels in alle zes divisies.
Denemarken
Acht jaar na de vorige een tweede Deense titel voor GSF Hermes København.
Duitsland
In de Duitse competitie kroonde SC Hellas Magdeburg zich voor de vierde keer tot kampioen.
Finland
Wegens gebrek aan tegenstrevers kreeg Helsingin Uimarit de Finse titel in de schoot geworpen en dit al voor de derde keer zonder ook maar een partij te moeten spelen.
Frankrijk
Enfants de Neptune de Tourcoing vierde zijn twintigste Franse titel. In de finale in het Parijse zwembad 'Tourelles' versloeg het Sporting Club Universitaire de France (SCUF) met 9-1.
De Franse krant 'Le Miroir des Sports' besteedde haar frontpagina over de interland tussen Frankrijk en Duitsland.
Het Franse nationale team bestond uitsluitend uit de spelers van Enfants de Neptune de Tourcoing.
De vrouwenploeg Les Mouettes uit Parijs die op 11 september 1929 in de Zuid-Londense Croydon Baths een wedstrijd betwistte tegen de London Ladies. De dame met de bal is de Nederlandse zwemkampioene Marie Braun (1911-1982), die het jaar voordien Olympisch kampioene 100m rugslag was geworden. Blijkbaar bestonden internationale transfers in die tijd dus ook al.
Griekenland
In Griekenland verlengde Athlitikos Syllogos Aris zijn titel van het jaar voordien.
De pioniers van Nautical Club of Patras, die in de haven van Patras hun eerste wedstrijden speelden tegen de ploeg van de Engelse Navy.
Groot-Brittannië
Plaistow United SC hernieuwde met succes zijn eerste titel van het jaar voordien in het ASA Club Senior Championship.
Hongarije
De Hongaarse competitie werd voor het eerst door Magyar Atlétikai Club (MAC) Budapesti gewonnen, dat dertien punten sprokkelde. Evenveel als Újpesti TE Budapesti dat echter een wedstrijd minder won en dat gaf de doorslag. Voor het eerst negen ploegen, voor het eerst werd het tornooi het nationale kampioenschap genoemd en voor het eerst een ploeg van buiten Boedapest. Bovendien startte men een tweede divisie met zes teams.
Ook een nieuwe naam in de ranglijst van de beker, het kleinood werd dit keer door Újpesti Torna Egylet gewonnen en daarmee toch nog zijn gram haalde met een ruime 8-3 overwinning in de finale tegen Magyar Testgyakorlók Köre.
Met de steun van het magazine Nemzeti Sport organiseerde Hongarije een sterk bezet zes landen tornooi met de zeventallen van Hongarije, Zweden, Duitsland, België, Frankrijk en Engeland. De eerste editie van de Coupe Klebelsberg ging door in Boedapest, het lokale zevental won goud, Zweden zilver en Duitsland brons. De twee volgende edities werden eveneens door de Hongaren gewonnen, in Nurnberg (1930) haalde Duitsland zilver en België brons. In Brussel (1935) een verrassend België op de tweede plaats, terwijl Duitsland genoegen nam met het brons.
Kuno von Klebelsberg (1875-1932), naar wie deze trofee genoemd was, was een Hongaars politieker, die tussen Wereldoorlog I en II Minister van Binnenlandse Zaken en Minister van Cultuur was.
De Hongaarse ploeg die in 1929 de 1ste Europa Cup binnenhaalde: Sándor Ivády, István Bartha, József Vértessy, Márton Homonnai, János Németh, Ferenc Keserü en Alajos Keserü.
Actiefoto uit de wedstrijd Hongarije - Zweden: thuisspeler Ferenc Keserü (1903-1968) net één van de zeven doelpunten, de Zweden konden niet éénmaal scoren.
Het Hongaarse team dat het tornooi in eigen land won, maar zich ook al tot Europees kampioen gekroond had in 1926 en 1927: Lajos Martonfy, Janos Nemeth, Alajus Keseru, Frerenc Keseru, Josef Vertesy en de Belgische scheidsrechter Alphonse Delahaye. Zittend v.l.n.r: Ivady en Marton Homonay.
Duitsland, in 1928 nog Olympisch kampioen in Amsterdam, moest zich met het zilver tevreden stellen.
Ierland
Een nieuwe naam aan het Ierse waterpolofirmament, Sandycove Waterpolo Club won zijn eerste bekerfinale.
Italië
S.N. Triestina winnaar van het Italiaanse kampioenschap, overigens ook de enige titel ooit voor deze club.De eindstrijd in Rome was gespreid over drie dagen en daaraan kwailificeerden zich buiten de nieuwe kampioen ook Mameli, Napoli, Florentina, Milano en Andrea Doria Genua. De jongens uit Genua trokken zich echter op het laatste ogenblik terug en de uiteindelijke winnaar won zijn vijf wedstrijden met een 14-1 doelsaldo.
De kampioenen: Fuga, Bravin, Turchich, Omero, Vidulich, Parenzan, Maurich, De Veglia en Vecchi.
De waterpoloploeg van G.U.F. Trieste won de Italiaanse Universitaire titel.
De pioniers van het Italiaanse Rari Nantes Florentia: Bocconi, Baldacci, Banchelli, Mannucci, Valle, Giovannetti, Silivio Zenobi, Costoli, Camici, Goggioli en Zabberoni.
Joegoslavië
Het Joegoslavisch waterpoloteam kende een bewogen, gevarieerde en uiterst moeilijke geschiedenis. Van 1920 tot 1929 vertegenwoordigde het het koninkrijk Servië, Kroatië en Slovenië, van 1929 tot 1941 het koninkrijk Joegoslavië, van 1946 tot 1963 de federale Volksrepubliek Joegoslavië, van 1963-1992 de Socialistische Federale Republiek Joegoslavië en na de splitsing van deze laatste de Federale Republiek Joegoslavië van 1994 tot 2002, waarna de naam veranderde in Servië-Montenegro. In de loop van deze jaren was het één van de sterkste zeventallen, goed voor zeven olympische titels, vier wereldtitels, vijf World Cups en twaalf Europese medailles.
Jug Dubrovnik haalde zijn vijfde titel op rij in Joegoslavië.
Malta
In Malta haalde Sliema Utd zijn tweede titel, maar opnieuw werd er de volgende twee jaar geen kampioenschap betwist.
De pioniers van Neptunes Water Polo Club uit Malta
Nederland
Het Y Amsterdam voegde een negentiende Nederlandse titel toe aan zijn palmares. Bij de vrouwen een tweede opeenvolgend kampioenstitel voor HZ Zian.
Oostenrijk
Zeventiende Oostenrijkse titel voor WAC Wiener Athletiksport Club.
Polen
ZKS Makkabi Krakow verdedigde met succes zijn eerste titel van het jaar voordien.
Portugal
Het Portugese Sporting Clube de Portugal: António Gomes, Afonso Cortes, António Soares, Alexandre Coelho da Costa, Carlos de Sousa, Joaquim de Oliveira Duarte en Vasco Ayala dos Prazeres.
Roemenië
In 1929 eindigde de wedstrijd tussen Universitatea en M.S.E. Tg. Mures op 8-6 in het voordeel van de Universitaire ploeg, het leverde hen ook de nationale titel op die voor de tweede keer werd uitgereikt.
Schotland
Na de 3-1 overwinning in de finale tegen Warrender mocht Paisley Amateurs voor de dertiende keer de beker mee huiswaarts nemen
Spanje
Club Natacion Barcelona haalde zijn vijfde Spaanse titel op rij.
Tsjecho-Slowakije
PTE Bratislava won een tweede en voorlopig laatste landstitel.
Zwitserland
Een nieuw gezicht in Zwitserland, een eerste titel voor SC Romanshorn.
Amerika
Argentinië
De Argentijnse sportkrant El Grafico, die in 1919 werd opgericht en maandelijks verscheen, wijdde op 14 december 1929 twee volle pagina's aan de technieken gebruikt in waterpolo. Professor Arturo Mund, de coach van Club El Refugio, was de auteur van het artikel.
Verenigde Staten
Het Amerikaanse kampioenschap werd voor de twaalfde keer door New York Athletic Club gewonnen, zeven jaar na de vorige titel.
Afrika
Algerije
Ook in Algerije had men de waterpolo-smaak te pakken, de ploeg Gallia Club Oranais.
Zuid Afrika
Transvaal Waterpolo Team was voor de achtste keer de beste in de Currie Cup.
Het tornooi werd dit keer in Salisbury betwist, de hoofdstad van Rhodesië
De nationale ploeg van Rhodesië die in Salisbury deelnam aan de Currie Cup.